شوخی ۴۵ میلیارد تومانی!
تاریخ انتشار: ۱۷ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۴۹۸۴۷۱
ایران اکونومیست- تقسیمبندی ۷۰ به ۳۰ آن هم به سود سازمان صداوسیما از کجا آمده؟ مگر ممکن است سهم تولیدکننده محصول از درآمدهای جانبی، کمتر از رسانه باشد؟ فوتبال را بازیکنان و مربیان میسازند و اینها هزار جور خرج دارند. تنها هزینه پرواز تیمها و اقامتشان در هتل سر به فلک میزند؛ بعد چطور ممکن است تنها ۳۰ درصد از درآمد تبلیغاتی به ورزش برسد و سهم بیشتر به رسانهای تعلق بگیرد که راحت و آسوده مسابقات را روی آنتن میبرد؟
«بر اساس یکی از مصوبات مجلس شورای اسلامی از قرار معلوم در سال ۱۴۰۰ ورزش کشور مبلغی تحت عنوان «حق پخش تلویزیونی» از سازمان صداوسیما دریافت خواهد کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ابهام اول
روشن نیست عدد ۱۵۰ میلیارد تومان در مورد ارزش تمامی آگهیهای تبلیغاتی حین رویدادهای ورزشی در سال ۱۴۰۰ از کجا آمده است. اولا که تعداد و اهمیت مسابقات پیش رو به طور دقیق مشخص نیست. مثلا فرض کنید یکی از نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا به فینال برسد؛ بنابراین طبیعی است که تعداد بازیهای این تیم افزایش مییابد و آگهیهای فوقالعاده گرانقیمتی جذب خواهد شد. به علاوه امسال المپیک توکیو را در پیش داریم که این هم داستان خودش را دارد و نمایندگان ایران در هر رشته ورزشی میتوانند تا مراحل بالاتر پیش بروند. برنامه فشرده تیم ملی فوتبال هم بهزودی آغاز خواهد شد. آیا واقعا رقم مورد نظر با لحاظ کردن همه این مسائل استخراج شده است؟ نکته دوم هم این که با هر متر و معیاری واضح است درآمد سازمان صداوسیما از یک سال پخش آگهی در کنار همه مسابقات ورزشی و برنامههای جانبی (فوتبال برتر، ویدئوچک، ورزش و مردم و ... ) بیش از این حرفهاست. تنها با مراجعه به سایت بازرگانی صداوسیما و رصد کلی نرخنامه آگهیهای تجاری حین پخش مسابقات لیگ برتر فوتبال به وضوح میتوان فهمید ارزش تبلیغات بازرگانی چند برابر بیشتر از ۱۵۰ میلیارد تومان است.
ابهام دوم
پرسش دیگر اینجاست که تقسیمبندی ۷۰ به ۳۰ آن هم به سود سازمان صداوسیما از کجا آمده؟ مگر ممکن است سهم تولیدکننده محصول از درآمدهای جانبی، کمتر از رسانه باشد؟ فوتبال را بازیکنان و مربیان میسازند و اینها هزار جور خرج دارند. تنها هزینه پرواز تیمها و اقامتشان در هتل سر به فلک میزند؛ بعد چطور ممکن است تنها ۳۰ درصد از درآمد تبلیغاتی به ورزش برسد و سهم بیشتر به رسانهای تعلق بگیرد که راحت و آسوده مسابقات را روی آنتن میبرد؟ تازه همین رقم ۴۵ میلیارد تومانی در نظر گرفته شده برای ورزش باید از سوی وزارتخانه بین همه فدراسیونها تقسیم شود. ببینید چقدرش به فوتبال خواهد رسید که بعدا چقدرش به تیمهایی مثل پرسپولیس و استقلال تعلق بگیرد. میگویند قرارداد محمد دانشگر با استقلال ۱۳ میلیارد تومان بوده؛ بنابراین با سهم کل ورزش از تبلیغات تلویزیونی حتی سه بازیکن در سطح دانشگر هم نمیشود جذب کرد!
ابهام سوم
این پرونده معماهای بسیار بیشتری دارد اما حالا که قرار به خلاصهنویسی است به عنوان سومین و آخرین ابهام جدی باید به معافیت صداوسیما از هزینههای لازم برای تولید برنامههای جانشین اشاره کرد. فرض کنید هر هفته پخش یک بازی از پرسپولیس یا استقلال روی آنتن شبکه سه، ۱۰ میلیون نفر بیننده داشته باشد؛ در این صورت صداوسیما چقدر باید هزینه کند تا یک برنامه در همان باکس بسازد و همین ۱۰ میلیون نفر را پای تلویزیون بکشاند؟ مطمئن باشید هزینه تولید چنین برنامهای سر به فلک میکشد و مثل سریالهای ویژه الف، باید میلیاردها تومان پول و مدتها زمان صرف این کار کرد. پس چرا نگاه مسئولان به فوتبال شبیه کالایی رایگان و فراوان است که انگار هیچ پولی صرف تولیدش نشده؟ چرا علاوه بر آگهیهای بازرگانی، بخشی از هزینه تولید هر مسابقه فوتبال را به باشگاهها نمیپردازید؟ این بازیکنان که محض رضای خدا دور هم جمع نشدهاند و به توپ لگد نمیزنند.»
دنیای اقتصاد
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: سازمان صداوسیما روی آنتن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۴۹۸۴۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۳۹۵ میلیون بار جستجو برای کار در دیوار
دستههای «خدمات» و «استخدام و کاریابی» دو دستهای هستند که مستقیما به کار و فعالیت کارگران بسیاری ارتباط دارند. اما این دستهها چه میزان از نیاز کاربران دیوار را برآورده میکنند؟ دیوار چطور با رونق دادن به کسبوکارهای خدماتی و بالابردن کیفیت آگهیهایشان توانسته به اشتغال کارگران هم کمک کند؟ چند کاربر دیوار در جستجوی شغل به سراغ دیوار رفتهاند و چند بار مشاغل مختلف را در این پلتفرم جستجو کردهاند؟ آیا واقعا آگهیهای استخدامی که کارفرمایان در دیوار منتشر میکنند، میتواند جوابگوی این کارجویان باشد؟ در روز جهانی کارگر، نگاهی انداختهایم به فعالیتهایی که در دو دسته «خدمات» و «استخدام و کاریابی» در دیوار در جریان است تا پاسخ این سوالها را پیدا کنیم.
کاربران دیوار بیشتر به کدام خدمات سر میزنند؟کاربران در سال گذشته در مجموع ۳۱۵ میلیون بار کلمات مرتبط با انواع خدمات مختلف را در این دسته جستجو کردهاند، از «نهال بادام» تا «ادمین اینستاگرام». بیشترین جستجو در زیردسته «پیشه و مهارت» انجام شده که شامل انواع خدمات مهارتی است، از خدمات ساختمانی و تأسیساتی گرفته تا تعمیر لوازم خانگی تا ساخت مهر ژلاتینی. این زیردسته ۴۱ درصد جستجوها را به خودش اختصاص داده است. بعد از آن هم کاربران برای خدمات «آرایشگری و زیبایی» و «حمل و نقل» به دیوار سر زدهاند.
مشاغل خدماتیِ پرجستجوی ۱۴۰۲به نظر شما کدام مشاغل یا مهارتها پرجستجوتر از بقیه بودهاند؟ در این یکسال، کاربران دیوار به ترتیب «لولهبازکنی»، «کاشت ناخن»، «قالیشویی» و «باربری» را بیش از همه جستجو کردهاند. سهم جستجوی این چهار عبارت در مجموع ۱۲ درصد از کل ۳۱۵ میلیون جستجوی خدماتی است. توجه داشته باشید که چون حرفهها و مشاغل بسیار متنوعی در دیوار خدمات ارائه میکنند، تنوع جستجوهای کاربران هم در این زمینه بسیار زیاد است. به همین دلیل، «لولهبازکنی» که در صدر جدول قرار گرفته، ۴ درصد از این جستجوها سهم دارد.
کیفیت بالاتر، رونق بیشتر: ۲ سال پروفایلِ خدمات در دیوارآمارهای دیوار نشان میدهد دسته «خدمات» بسیار پررونق و پرمتقاضی است. کاربران دیوار در سال گذشته با بیش از ۲۵ میلیون گوشی موبایل در این دسته به جستجوی خدمات مورد نظرشان پرداختهاند، که معادل نیمی از کاربران فعال در این اپلیکیشن است. پلتفرم دیوار برای آسان کردن کار صاحبان این مشاغل و بالا بردن کیفیت ارائه خدماتشان، از دو سال پیش، امکان ایجاد پروفایل را برای آنها ایجاد کرده است. این پروفایلها در واقع آگهیهای دائمی هستند و اگر صاحب کسبوکار یک بار آن را در دیوار ثبت کند، دیگر نیازی به انتشار مکرر آگهی نخواهد داشت. زیرا آگهیها تاریخ انقضا دارند اما پروفایلها به هیچوجه محدودیت زمانی ندارد. علاوه بر آن، پروفایلها با توجه به مدارکی که به دیوار ارائه میدهند، پس از بررسی و تأیید دیوار، میتوانند برچسبهای «تأیید هویت» و «عدم سوء پیشینه» و حتی تأیید تصویر صاحب کسبوکار دریافت کنند. به این ترتیب، کیفیت پروفایلشان بالا میرود. با این کار، دیوار به مشتریان پرشمار این خدمات هم کمک میکند حق انتخاب داشته باشند و با خیالی آسودهتر خدمات مورد نظرشان را دریافت کنند. در عمل هم نسبت مراجعه مشتریان به این پروفایلها خیلی بیشتر از پروفایلهای بدون برچسب و همچنین آگهیهای معمولی این کسبوکارهاست.
از بازار کار چه خبر؟دسته «استخدام و کاریابی»، یکی از کمآگهیترین دستهها در دیوار است و در سال گذشته فقط ۲ درصد کل آگهیهای دیوار را در اختیار داشته است. با این حال، کاربران دیوار برای یافتن شغل در این دسته، ۳۹۵ میلیون بار جستجو کردهاند. این تعداد جستجو را کاربران با بیش از ۲۰ میلیون دستگاه موبایل انجام دادهاند! مطمئنا میخواهید بدانید چه مشاغلی بیش از همه از این جستجوها سهم دارند. دسته «استخدام و کاریابی» دیوار ۱۲ زیردسته دارد که سهم «صنعتی و فنی و مهندسی» در میان این زیردستهها از کل این جستجوها ۲۳ درصد است و بیشترین جستجو هم متعلق به همین زیردسته است. دستههای «معماری، عمران و ساختمانی»، «آموزشی» و «هنری و رسانه» هر کدام با ۲ درصد در انتهای این فهرست قرار دارند.
در خود زیردسته «صنعتی و فنی و مهندسی»، کلمه «کارگر» با ۲۱ درصد، پرجستجوترین کلمه است. علاوه بر آن، انواع مهارتهای فنی مانند «تراشکاری»، «جوشکاری»، «برقکاری»، «ریختهگری»، «تزریق پلاستیک» و «رانندگی لیفتٰتراک» بیش از ۹ درصد این جستجوها را در اختیار دارند.
پلتفرمهای آنلاین و اشتغالپلتفرمهای انتشار آگهی مانند دیوار با رونق دادن به بازار خدمات از یک سو و برقراری ارتباط میان کارفرمایان و کارجویان از سوی دیگر میتوانند به اشتغال کمک کنند، اما در مقیاس خودشان. رونق اشتغال و رفع بیکاری بیش از هر چیز به رونق اقتصادی بستگی دارد که خودش تابع سیاستهای کلان اقتصادی است.